📅 18 december 2025

🌾 Jozef – Geloof dat draagt
Overdenkingen uit het leven van een dromer met karakter

🙌 28.Niet jullie hebben mij gezonden – maar God
Hoe God zijn plan vervult, zelfs voorbij menselijke schuld

────────────────🌾────────────────

📖 Dagelijkse Bijbeltekst

“Niet jullie hebben mij hierheen gestuurd, maar God.”
– Genesis 45:8a

────────────────🌾────────────────

🕊️ Inleiding

Er zijn momenten in het leven waarop we precies weten wie ons pijn heeft gedaan.
We kennen de namen, de woorden, de beslissingen die alles hebben veranderd.
Een ontslag dat oneerlijk was.
Een vertrouwensbreuk die diep ging.
Een woord dat ons tot vandaag blijft achtervolgen.

Ons hart zegt dan al snel:
“Door jou sta ik nu hier.”

Ook Jozef had dat kunnen zeggen.
Hij had zijn broers kunnen verwijten:
“Jullie zijn schuldig aan mijn jaren van lijden.”

Maar wanneer hij hen na vele jaren weer ontmoet, zegt hij iets totaal anders:

“Niet jullie hebben mij gezonden – maar God.”

Dat is geen naïeve ontkenning.
Het is een nieuwe blik op een oud verhaal:
Gods plan is groter dan menselijke bedoelingen.

────────────────🌾────────────────

📜 Overdenking

Jozef stond in een ruimte die alles vertegenwoordigde wat hij menselijk gezien nooit had kunnen bereiken: het paleis van Egypte. Marmeren zuilen, dienaren, tekenen van macht overal. En midden in die pracht zag hij ineens de gezichten die hij sinds zijn jeugd kende: zijn broers.

Het waren dezelfde mannen die hem ooit in een put hadden gegooid en verkocht.
Maar ze zagen er niet meer uit zoals toen. Ze waren ouder geworden, getekend door honger en jaren van verantwoordelijkheid. Ze wisten niet wie er voor hen stond. Voor hen was Jozef een machtige bestuurder. Voor hem waren zij de herinnering aan de pijnlijkste breuk van zijn leven.

Jozef had een lange weg afgelegd.
Hij herinnerde zich hoe hij als zeventienjarige zijn dromen vertelde en spot en afwijzing oogstte.
Hij dacht aan het moment waarop zijn eigen broers zijn hulpgeroep negeerden en hem verkochten.
Hij dacht aan de ketenen van de slavernij in Egypte, aan de jaren in het huis van Potifar, aan de valse beschuldigingen die hem in de gevangenis brachten.
Hij dacht aan de nacht waarin hij had kunnen wanhopen – en aan de vele dagen waarop God leek te zwijgen.

En toch stond hij nu hier.
Niet als slachtoffer, maar als man met verantwoordelijkheid.
Niet aan de rand, maar midden in het centrum van de macht.

Toen Jozef zijn broers op de proef stelde, testte hij niet alleen hen – ook zijn eigen hart werd beproefd.
Wilde hij wraak?
Wilde hij hen laten voelen hoe het is om machteloos te zijn?
Wilde hij het oude leed tot zijn maatstaf maken?

Hij zag hoe ze met elkaar spraken, hoe ze over schuld spraken, hoe ze Benjamin beschermden. Hij zag dat ze niet meer dezelfde waren. De harde jonge mannen waren veranderd in mannen die berouw toonden, verantwoordelijkheid namen en bereid waren voor elkaar op te komen.

Toen Jozef hun verandering herkende, kon hij niet langer afstandelijk blijven.
Hij liet alle anderen de ruimte verlaten.
Het was een moment dat niet voor het publiek was, maar in de bescherming van vertrouwelijkheid.

Toen brak het uit hem los.
Tranen.
Niet beheerst, niet gedoseerd, maar luid en oprecht.

Hij zei:
“Ik ben Jozef, jullie broer, die jullie naar Egypte hebben verkocht.”

Hij benoemde de waarheid.
Hij deed niet alsof er niets was gebeurd.
Hij sprak de pijn uit – en plaatste daar iets boven dat groter was dan alles wat zij hadden gedaan:

“Niet jullie hebben mij hierheen gezonden, maar God.”

Daarmee verklaarde hij het onrecht niet goed.
Maar hij maakte duidelijk:
Jullie daden waren niet het laatste woord.
God heeft het laatste woord.

Jozef had geleerd zijn levensverhaal niet alleen vanuit mensen te lezen, maar vanuit God.
Mensen hadden hem verkocht – maar God had hem gezonden.
Mensen hadden hem klein gemaakt – maar God had hem voorbereid.
Mensen hadden kwaad bedacht – maar God had er goed uit voortgebracht.

Omdat Jozef dat inzag, kon hij anders omgaan met zijn verleden.
Hij bleef niet gevangen in de vraag: “Waarom hebben zij mij dit aangedaan?”
In plaats daarvan vroeg hij: “Wat heeft God door alles heen gedaan?”

Die blik maakte hem vrij.
Vrij om zijn broers te vergeven.
Vrij om voor hen te zorgen.
Vrij om een instrument van redding te zijn in plaats van een rechter van het verleden.

Jozef bleef realistisch.
Hij wist wat er was gebeurd.
Maar hij bleef daar niet in staan.
Hij plaatste zijn geschiedenis in het kader van Gods plan – en juist daardoor werd de wond een kanaal van zegen.

────────────────🌾────────────────

💡 Gedachten voor je hart

• Jouw verhaal wordt niet alleen door mensen geschreven – God schrijft mee.
• Wat anderen tegen jou hebben bedoeld, kan God ten goede keren.
• Je hoeft je verleden niet te ontkennen om het aan God toe te vertrouwen.
• Vrijheid begint waar je Gods hand boven je geschiedenis ziet – ook in de moeilijke hoofdstukken.

────────────────🌾────────────────

💎 Wat we van Jozef kunnen leren

• Je bent niet alleen slachtoffer van omstandigheden – je kunt een instrument van God zijn.
• Echte vergeving is mogelijk wanneer je ziet dat God groter is dan het onrecht.
• Gods leiding stopt niet wanneer mensen verkeerd handelen.
• Onze levenswegen kunnen anderen dienen, zelfs wanneer ze uit pijn zijn ontstaan.

────────────────🌾────────────────

👣 Praktische stappen

• Neem de tijd om je verhaal eerlijk voor God neer te leggen – zonder het mooier te maken.
• Noem mensen of situaties die je pijn hebben gedaan en zeg bewust: “Heer, ik laat het oordeel aan U over.”
• Vraag God om je te laten zien waar Hij ondanks alles aan het werk was of is.
• Bid concreet: “Gebruik mijn geschiedenis, ook de pijnlijke delen, tot zegen voor anderen.”
• Begin, waar mogelijk, iemand te dienen in plaats van je alleen op je pijn te richten.

────────────────🌾────────────────

💭 Vragen om over na te denken

• Welke persoon of situatie verbind ik tot vandaag met pijn en onrecht?
• Waar heb ik tot nu toe alleen gekeken naar wat mensen mij hebben aangedaan – en niet naar wat God ervan kan maken?
• Wat zou het voor mij betekenen om te kunnen zeggen: “Niet jullie hebben mij gezonden – maar God”?
• Op welk gebied van mijn leven verlang ik vandaag naar een nieuw perspectief vanuit Gods blik?

────────────────🌾────────────────

🙏 Gebed

Lieve Vader in de hemel,
U kent de situaties in mijn leven waarin mensen mij pijn hebben gedaan.
U kent de namen, de herinneringen, de wonden.

Soms zie ik alleen wat mensen hebben gedaan
en vind ik het moeilijk te geloven dat U toch een plan hebt.

Ik bid U:
Schenk mij Uw blik op mijn geschiedenis.
Help mij te herkennen waar U mij hebt geleid, ook wanneer het zwaar was.
Neem bitterheid uit mijn hart
en vervang die door vertrouwen op U.

Leer mij, net als Jozef, te kunnen zeggen:
“Niet jullie hebben mij gezonden – maar God.”
Niet omdat het onrecht klein is,
maar omdat U groter bent dan elk onrecht.

Gebruik mijn verleden
om anderen hoop te brengen.
Maak mij vrij, zodat ik tot zegen kan zijn.

Amen.

────────────────🌾────────────────

🔑 Sleutelgedachte van de dag

Mensen kunnen je weg beïnvloeden –
maar God bepaalt je roeping.

────────────────🌾────────────────

🌿 Zegen ter afsluiting

De God die Jozefs weg door verraad, verlies en vreemd land heeft geleid,
zegene ook jou in jouw geschiedenis.

Hij schenke je ogen die Zijn hand herkennen,
ook in hoofdstukken die je zelf nooit zou hebben gekozen.

Hij bevrijde je van bitterheid
en vul je hart met nieuw vertrouwen.

Hij gebruike jouw verleden
om anderen toekomst te geven.

Zo ga je met de God
die je niet alleen kent,
maar je ook zendt.

Amen.

────────────────🌾────────────────

🌟 Je bent uitgenodigd!

Morgen openen we een hoofdstuk uit Jozefs leven dat dieper gaat dan wraak, pijn of verleden.
Een hoofdstuk waarin God zelf het donker neemt en er licht uit maakt.
Wees erbij — dit thema kan ook jouw eigen geschiedenis veranderen.

🔥 Wanneer het donker kantelt – het moment waarop God ingrijpt

Jozef staat tegenover zijn broers.
Mensen die hem verraden, verkocht en afgeschreven hadden.
Alles schreeuwt om vergelding — maar in plaats daarvan klinken woorden die het onmogelijke mogelijk maken:

“Jullie hadden kwaad in gedachten – maar God heeft het ten goede gekeerd.”

Eén zin met de kracht om elke levensgeschiedenis te keren.
Eén zin die laat zien hoe God zelfs uit het ergste redding vormt.
Eén zin die duidelijk maakt:
Het hoofdstuk dat jou heeft gebroken, kan het hoofdstuk worden waardoor anderen leven.

Morgen hoor je hoe God dat doet —
en waarom dat “maar God” ook boven jouw leven kan staan.

0

0